 Koty brytyjskie krótkowłose wywodzą się prawdopodobnie w zamierzchłej przeszłości od niebieskiego kota domowego i są jedną ze starszych ras wyhodowanych w Wielkiej Brytanii. Początkowo koty tej rasy były cenione ze względu na zdolności łowieckie, później zaś doceniono ich spokojne usposobienie, cierpliwość i przywiązanie do człowieka. Z każdym rokiem brytyjczyki zyskują na popularności, często biorąc udział w filmach i reklamówkach telewizyjnych.  W celu uzyskania grubego i gęstego futra, nowych odmian barwnych oraz mocno zaokrąglonej głowy z wyżej osadzonym nosem wprowadzono do hodowli kota perskiego. Obecnie najbardziej cenione są Brytyjczyki hodowane od kilku pokoleń w czystości rasy bez domieszki persa, a tym bardziej egzotyka. Także zbyt wyłupiaste oczy i wypukłe czoło charakterystyczne dla persów i egzotyków jest u tej rasy niepożądane.
Futro kotów brytyjskich powinno być gęste, grube i nieco odstające od ciała. Najlepszym rodzajem futra cechują się oczywiście koty niebieskie (będące protoplastą wszystkich brytyjczyków) i liliowe, inne odmiany barwne mają często futro zbyt delikatne, jedwabiste lub za długie.
Kot brytyjski jest dużym i muskularnym zwierzęciem o krępej i zwartej sylwetce. Ma dość krótkie kończyny z grubymi i okrągłymi stopami. Ogon tych kotów jest średniej długości, często dość gruby, charakterystycznie zawijający się na końcu w momencie spoczynku. Głowa kota brytyjskiego, jest okrągła i szeroka, szyja gruba i krótka, oczy są szeroko rozstawione, duże i okrągłe najczęściej koloru żółtego, lub pomarańczowego( dopuszczalne są także inne kolory w zależności od odmiany barwnej). Idealne oko nie powinno mieć naokoło źrenicy zielonej obwódki. Z odmian barwnych należy wymienić: niebieską w różnych odcieniach (jaśniejsza jest wyżej oceniana),  liliowa, czekoladowa, czarna kremowa, ruda, tabby, srebrzysta tabby, ruda pręgowana, szylkretowa, srebrzysta, dymna, szynszylowa, colourpoint. Oczywiście u wszystkich odmian barwnych dąży się do uzyskania futra o strukturze jak najbardziej zbliżonego w swojej strukturze do odmiany niebieskiej.
Pierwszy pokaz kotów tej rasy odbył się w 1871 roku w Pałacu Kryształowym w Londynie wybudowanym w 1851 roku przez Paxstona. Budowla została wzniesiona na pierwszą Wystawę Światową odbywającą się w 1851 roku w Hyde Parku.
Szybkie tempo budowy oraz zastosowanie nowoczesnych technologii pozwoliły architektom uzyskać tytuł szlachecki. Po zakończeniu wystawy obiekt został rozebrany i przeniesiony do Sydenham pod Londynem
Kocie pokazy organizowano tam do 1936 roku, aż do tragicznego pożaru tego obiektu. Po drugiej wojnie światowej koty brytyjskie do lat 50 tych ubiegłego wieku były rejestrowane jako koty domowe krótkowłose, po tym czasie zostały uznane za oddzielną rasę.
|
